کد مطلب:42890
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:23
چرا با وجود قرآن، نياز به احاديث و روايات داريم؟
يك مسلمان پايبند به قرآن نميتواند به احاديث اسلامي كه از طرق صحيح رسيده عمل نكند زيرا
اولاً، منكران سنّت و حديث صحيح، در واقع منكر خود قرآن محسوب ميشوند؛ چه اينكه، قرآن صريحاً گفتار پيامبر (ص) را به عنوان يك منبع معتبر و واجب الاطاعه معرفي كرده و ميگويد
«ما اَتاكُمُ الرَّسوُلُ فَخُذُوهُ وَ مانهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهوُا» حشر/7 [آنچه پيامبر براي شما آورده و به شما فرمان دهد بگيريد و عمل كنيد و آنچه شما را از آن نهي كند، خودداري كنيد!]
«ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لامُؤْمِنَةٍ اِذا قَضَي اللهُ وَ رَسُولُهُ اَمْراً اَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخيَرةُ مِنْ اَمْرِهِمْ» احزاب/36 [هيچ مرد و زن با ايمان حق ندارد در برابر فرمان خدا و پيامبر سرپيچي كند!]
«مَنْ يُطِعِ الرَّسُولُ فَقَدْ اَطاعَ اللهَ وَ مَنْ تَولَّي فَما اَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفيظاً» نساء/80 [آن كس كه اطاعت پيامبر كند اطاعت خدا كرده و آن كس كه روي بگرداند تو مسؤول آنها نيستي (و حساب و كيفرشان با خدا است).]
و آيات ديگر كه همگي فرمان پيامبر را همچون فرمان خدا واجب الاطاعه ميشمرد.
ثانياً، قرآن محتوي دستورات كلّي و قوانين اساسي اسلام است و اگر از سنّت چشم بپوشيم، جنبة عملي خود را از دست خواهد داد، و به گونة كلّياتي ذهني كه قابليّت اجرا ندارد باقي ميماند؛ زيرا تمام جزئيّات و ريزه كاريها و آئين نامههاي عملي و اجرايي آن قوانين كلّي، همه در سنّت بيان شده است.
گرچه افراد بياطّلاع پس از وفات پيامبر (ص) اصرار داشتند كه احاديث او را كسي ننويسد، مبادا مزاحمتي با قرآن فراهم گردد!، امّا پس از مدّتي همه به ضعف و سستي اين طرز تفكّر آشنا شدند كه اگر زمان ديگري بگذرد و احاديث پيامبر (ص) به دست فراموشي سپرده شود، اسلام فاقد ارزش اجرايي و عملي خواهد شد؛ لذا آن نظرية كهنه و افراطي و كوته بينانه را رها ساخته به تدوين كتب حديث پرداختند.
ثالثاً، درست است كه دست جاعلان به سوي احاديث اسلامي دراز شده و با انگيزههاي مختلفي به آشفته ساختن احاديث پرداختند، ولي چنان نيست كه احاديث صحيح و مجعول و مشكوك ضوابطي نداشته باشد، و نتوان آنها را از هم جدا ساخت؛ بلكه با توجّه به علم رجال و علم حديث و درايه، اين كار كاملاً ممكن است.
حكومت جهاني حضرت مهدي
حضرت آيت الله مكارم شيرازي
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.